DAP Bio Mentor : Braken


Weerstand		Mondholte
Voeding		Gewricht
Entingen		Suikerziekte
Parasieten		Overgewicht
Zelf eten maken		Nier
Diarree		Hart
Verstopping		Schijnzwanger
Braken		Epilepsie
Huid		Tumoren
Oog en Oor		Lever

	Diarree De klacht Bij diarree is er sprake van te dunne ontlasting, met eventueel bijmenging van slijm en bloed. De grens tussen dunne ontlasting en diarree is niet precies aan te geven. Waterige dunne ontlasting wordt vaak als diarree getypeerd. Vaak gaat de klacht vanzelf over en is er sprake van een korte, onschuldige en voorbijgaande klacht. Vormloze, brijige hopen noemen we dunne ontlasting. Wanneer de dierenarts bellen: het duurt langer dan 3 dagen bij aanhoudende koorts: rectale lichaamstemperatuur hoger dan 39 °C bij uitdroging: een stuk huid pakken op de ribboog en deze loslaten. Verstrijkt de huidplooi niet snel genoeg, dan is er misschien sprake van uitdroging. bij slapte: waggelende gang, veel liggen, vlug moe. bloedbijmenging: dit kan vers bloed zijn, wat minder ernstig is als oude, rottende bloedresten, vaak zwart gekleurd. In de laatste gevallen moet hulp ingeroepen worden van de dierenarts. Vooral bij puppy’s alert zijn, want er kunnen kwaadaardige virussen (parvo) in het spel zijn. bij verdenking op vergiftiging als verdacht verpakkingsmateriaal in de nabijheid van uw dier is, kwade buurman etc. Hoe ontstaat diarree ? Verreweg de meeste diarreeklachten worden veroorzaakt doordat de voeding niet carnivoor vriendelijk is: plantaardig, slechte kwaliteit eiwit, teveel zetmeel en suikers, verkeerde vetsamenstelling Deze verkeerde voeding zorgt voor een te lage maagzuurproductie, waardoor sommige ziekteverwekkers niet voldoende afgedood worden, maar dit is niet het voornaamste. Het onvermogen van de carnivoor om met deze voeding goed om te kunnen gaan zorgt voor de klachten, waarbij ziekteverwekkers secundair op inspelen. De voedselbrij wordt onvoldoende verteerd door: slechte inwerking maagzuur en pepsinogeen afwezigheid amylase in speeksel tekortschietende alvleesklier Gedurende dit proces gaan de onverteerde suikers en eiwitten gisten en rotten waardoor schadelijke stoffen ontstaan. Bepaalde darmbewoners genieten hiervan zoals Clostridium bacteriën. De darmwand reageert hierop met vochtproductie en verhoogde beweging om de ziekmakende inhoud zo snel mogelijk uit het lichaam te krijgen. De darm trekt water uit het lichaam om de inhoud lekker smeuïg en glijdend te maken. Diarree (en braken) is dus een opschoningreactie van het lichaam en moet eigenlijk als zodanig gewaardeerd worden. Soms echter, schiet deze reddingspoging zijn doel voorbij en kunnen levensgevaarlijke toestanden optreden, zoals uitdroging en shock. Vandaar het geven van een elektrolytenmix (bevat naast water noodzakelijke zouten) absoluut noodzakelijk is. Bij slapte en uitdroging diergeneeskundige hulp inroepen!! Het is belangrijk om te beseffen dat deze verkeerde voeding ruim baan geeft aan allerlei virussen, bacteriën, schimmels en parasieten, die dus opportunisten zijn en daar gaan vermenigvuldigen, waar onbalans is. Dit kan ook gebeuren na het geven van synthetische ontwormmiddelen, antibiotica en STRESS. Dit laatste is met hoofdletters geschreven omdat we er pas nu achter aan het komen zijn wat stress betekent voor darmflora en darmfunctie. De sleutelfunctie van de alvleesklier moet hier echt benadrukt worden. Zonder enzymen geen vertering. Zonder een goede vertering kan het lichaam niet meer functioneren. Verkeerde voeding put de alvleesklier uit, omdat deze overuren moet draaien, want deze voeding bevat zelf geen enzymen die het voedsel meehelpen te verteren. Bovendien kunnen de vetten in het droogvoer gemakkelijk ranzig worden, wat op zich al een ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis) kan veroorzaken. Rauwe verse voeding heeft deze nadelen niet en bevat ook nog eens tal van gunstige enzymen om de alvleesklierfunctie te ondersteunen. Giardia besmetting en sommige virussen (parvo, corona) zijn een uitzondering op bovenstaande en kunnen bij overigens gezonde individuen klachten veroorzaken. Een apart verhaal vormen de voedselinfecties. Goedgevoerde honden zijn ingebouwd resistent voor deze bedreigingen vanwege: zure maaginhoud snelle passage van het voedsel door het lichaam. Net zoals gieren niet ziek te krijgen zijn door bedorven kadavers, zijn honden hier niet echt ontvankelijk voor (wolf = ook aaseter). Behalve wanneer de twee boven beschreven eigenschappen verdwijnen. Dan gaat de vertering van onze carnivoor op die van een herkauwer lijken. De slecht verteerde voedselbrij schuift slechts langzaam op. De hond gaat een wat dikke buik ontwikkelen en laat frequent winden door gasproductie. De grotere hond kan als gevolg van deze gasproductie een maagdraaing krijgen (lijkt op het probleem bij koe: lebmaagdislocatie en torsie). In dit scenario zouden bijvoorbeeld Salmonellae een kans kunnen krijgen. De praktijk leert dat Salmonellae wel in hondenpoep (zowel vers/droog gevoerd) voorkomen, maar dat het zeer zeldzaam is dat een hond ziek wordt hiervan. Soms zijn er wormen in de ontlasting aanwezig. Zij kunnen de oorzaak van de diarree zijn, maar ze kunnen ook gewoon met de stroom ‘meegesleurd’ zijn. Vaak wordt een andere oorzaak over het hoofd gezien: medicijnen De volgende medicijnen die regelmatig in de diergeneeskundige praktijk worden voor geschreven kunnen darmklachten veroorzaken (kijk naar de bijsluiter): antibiotica (amoxycilline, Synulox, ampicilline, Baytril, doxycycline, cephalosporinen Ceporex, clindamycine, Antirobe, Microtrim, Dicural, Marbocyl, Orbax) pijnstillers (Rimadyl, Motricit, Tolfedine, Metacam, Previcox ) bijnierschorshormonen (prednisolon, Moderin, Modersin, dexamethason) bromocryptine (medicijn bij schijndracht) Te weke (dunne) ontlasting komt zo vaak voor, dat we het als normaal beschouwen. Het neemt echter niet weg dat elke langdurige verstoring van een gezonde vertering allerlei negatieve gevolgen kan hebben voor het lichaam. Gevolgen van een verstoorde vertering voor de rest van het lichaam. Als de situatie te lang voortduurt, kan de darmwand gaan ‘lekken’, waardoor voedselbestanddelen direct met bloed (lees: afweer) in aanraking komt, met verstoringen van het immuunsysteem tot gevolg (allergie, auto-immuunziekte). Vooral ‘voedselallergieën’ en voedselintoleranties kunnen zo ‘geboren’ worden. Hier willen we met nadruk op wijzen. Bij de honden met chronische huidproblemen is zeer vaak een verteringsprobleem (vaak als pup) aan vooraf gegaan. Verreweg de meeste problemen met het immuunsysteem zoals allergieën, atopie, auto-immuunziekten zijn het gevolg van een gestoorde vertering. Vooral de gebrekkige vetvertering leidt tot een slechte opname van vet oplosbare vitamines. Ook andere essentiële voedingsstoffen kunnen door de slechte opname in het lichaam tot een gebrek situatie leiden. De veranderde microflora in de darm en bovenstaande gebrek situatie zorgt voor een lagere afweer, waardoor er een verhoogde gevoeligheid ontstaat voor tal van andere ziekten. Chronische diarree is een veelvuldig voorkomende klacht in de praktijk, die met gangbare voeding en chemische middelen niet op een duurzame manier te herstellen is. Gelukkig kan een natuurlijke aanpak in het overgrote merendeel van de gevallen een blijvende oplossing bieden.
Back to HP	Dierenartsenpraktijk Bio Mentor Broekhem 65 6301HE Valkenburg tel+31-43-6011418 info@biomentor.org	Contact